BU SENENİN SON MÜNAZARALARINI TAMAMLADIK. - REFİK HALİT KARAY'IN " MEMLEKET HİKAYELERİ" ADLI ESERİNİ OKUDUK, ANADOLU İNSANININ MİLLİ MÜCADELE DÖNEMİNDE YAŞADIKLARINI TARTIŞTIK.

REFİK HALİT KARAY'IN " MEMLEKET HİKAYELERİ" ADLI ESERİNİ OKUDUK, ANADOLU İNSANININ MİLLİ MÜCADELE DÖNEMİNDE YAŞADIKLARINI TARTIŞTIK.

SON MÜNAZARALARIMIZI DA TAMAMLADIK. - 5. SINIF ÖĞRENCİLERİMİZ "İKİ SENE OKUL TATİLİ" KİTABINI ZEVKLE OKUDU VE MÜNAZARALARINI BAŞARIYLA TAMAMLADI.

5. SINIF ÖĞRENCİLERİMİZ "İKİ SENE OKUL TATİLİ" KİTABINI ZEVKLE OKUDU VE MÜNAZARALARINI BAŞARIYLA TAMAMLADI.

"MEMLEKET HİKAYELERİ"NE BİR KATKI DA 7. SINIF ÖĞRENCİLERİMİZDEN.

 SENE 1915... ÖĞRENCİLERİMİZ REFİK HALİT KARAY'IN "MEMLEKET HİKAYELERİ"NE KENDİ HİKAYELERİNİ DE EKLEDİ. ONLARIN GÖZÜNDEN ADANA'DA KURTULUŞ SAVAŞI: 

                                                   KURTULUŞ UMUTLARI

  Çok soğuktu. Sadece hava değil, içimiz, dışımız, hayallerimiz bile üşümüştü. Hava koşullarının kötülüğü yetmiyor; yorgunluk, halsizlik, psikolojik olarak da çöküntüye uğramış bir millet olarak kurtuluş mücadelesi veriyorduk.

   Tüm ailelerdeki gibi benim babam da savaşa gitmişti. Her şeyden çok O'nu özlüyor, merak ediyor ve günün her saati, her dakikasında O'na dua ediyordum. Elimden başka ne gelirdi ki ? Annem üzgün ama bizim için ayakta ve güçlü durmaya çalışırken düşmekten korkuyor, o ağlamaklı yüzüyle de olsa bizim için hep güçlü duruyordu. Babamın durumundan haber alamasak da Ata'mızın kurduğu gazetelerden az çok bir şeyler biliyorduk. Gazeteden öğrendiklerimden bile daha emin olduğum tek bir şey vardı; o da babam Allah'tan sonra Atatürk'e emanetti ve şu sıralar içimi rahatlatan tek şey buydu. 

  Tabii ki, biz de oturduğumuz yerden, hiç bir şey yapmadan beklemiyorduk. Çalışıyor, elimizden geldiğince cepheye götürülecek şeyler, askerlerimizin kıyafetlerine yardım için çabalıyorduk. Evet, hepimiz için zordu. Ama biliyorduk ki, en büyük zaferler en zorlardan doğardı. 

  O gün, her zaman olduğu gibi içimdeki kocaman boşluğu az da olsa doldurmak temennisi ile koşa koşa yeni çıkan gazeteyi almaya gittim. Elime aldım ve gözümden dökülen mutluluk yaşları gazetenin üzerine düştü. Kazanmıştık! Anneme koştum. İkimiz de birbirimize sarılarak ağlamaya başladık. Bütün evlerden gelen mutluluk göz yaşlarının seslerini hem kalbimizle hem kulağımızla duyuyorduk. Babam da gelecekti, inanıyordum. 

  Kısa bir zaman geçti. Kapı çaldı. Kapı her tıklatıldığında, babam gelecek diye heyecanlanıyordum. Kapıyı açtım. Kapıdaki babamdı. O'na öyle bir sarıldım ki... Bir daha en büyük , en güçlü orduyla gelseler, çözemezlerdi ellerimi...  

ZEYNEP SEZGİNER  7-E

"MEMLEKET ŞAİRİ" NAZIM HİKMET'İ ÖLÜM YIL DÖNÜMÜNDE HASRET, SEVGİ VE SAYGIYLA ANIYORUZ.

YİNE MEMLEKETİM ÜSTÜNE SÖYLENMİŞTİR
 
Memleketim, memleketim, memleketim,
Ne kasketim kaldı senin ora işi
Ne yollarını taşımış ayakkabım,
Son mintanın da sırtımda paralandı çoktan,
Şile bezindendi.
Sen şimdi yalnız saçımın akında,
Enfarktında yüreğimin,
Alnımın çizgilerindesin 
Memleketim,
Memleketim,
Memleketim...

GEORGE VE LENNIE'Yİ FARKLI BİR SON BEKLİYOR.

ÖĞRENCİLERİMİZ "FARELER VE İNSANLAR" ADLI KLASİĞE FARKLI BİR SON YAZDI.

Sena ASLAN

7/D 361

                                       GERİ DÖNÜŞ

          George Lennie’yi vurduktan sonra bir kedere bürünmüştür. Her ne kadar canını acıtmakta ise de yapabileceği   başka    bir şey   yoktur.   Uzun  bir  çabadan  sonra  özellikle  Lennie    Curtey’nin   karısını öldürdükten bu zorlaşmıştır.  Parayı biriktirmiştir ve Candy Crok,  George hayalindeki küçük çiftliği satın almışlardır. Ancak George hayallerine ulaşalı  dört bilemedin  üç yıl olduğu halde Hala Lennie’nin  yasını tutmaktadır.

          Bir gün  George   geceleyin  bahçeye  göz  atmaya çıktığında  kötü bir koku hisseder. Herhangi bir şeyin bu kadar kötü kokması neredeyse imkansızdır. Ve kokunun olduğu yere gitmeye başlar. Vardığında      karşısındaki  Candy’in  köpeğidir.  Hala bir çeşit rüyada olduğunu düşünüp, odasına geri döner.  Gördüğü şey çoktan ölmüştür, köpek geri döndüyse Lennie’de dönebilir; tabi hayal görmüyorsa…

          Ertesi  gün  Candy’nin   köpeğini   gördüğü   yere    her   dakika giderek Lennie gelebilir diye umut etmiştir.  Ancak Lennie gelmemiştir.   Yonca çuvallarını  ahıra  bırakırken, köpeği gördüğü yere uğramayı unutmamıştır.   Ancak  bu seferde Lennie de karşısındadır. Sadece bir hayal olduğunu söylese de George her gün oraya gitmiştir ve her gidişinde Lennie oradadır.

          O sıralar  çiftlikteki  tarlalardan  ürün  alamadıkları  için  geçim  sıkıntısı  çekiyorlardır.  Lennie ise akıllanmıştır  ve  George, Crooks, Candy ile onlara sonradan katılan Slim’e bu konuda yardım ediyordur. Her seferinde  olacakları önceden bilip, en doğru kararları verip bunu George’a söyleyerek onları geçim sıkıntısından kurtarmıştır.   Ancak  akıllandığı  gibi  geçmişi de  unutmamıştır,  George  haklı olsun ya da olmasın.

          George; Crooks, Candy, Slim’e Lennie aracılığı ile yardım etmektedir. Ancak Lenie gerçek dünyaya hiç gelmemiştir.

          Çiftliğin   kuruluşunun  üzerinde on  yıl  geçmiştir.   Lennie’nin gelişinden de beş bu ikisinin  de yıl dönümü  olduğundan da  George,  -Slim, Crooks, Candy’nin  hiç görmediği-  Lennie  ile  baş  başa kalmak istemiştir. Lennie akıllı iken sohbetler  daha da  güzel olmuştur.   Bu yüzden  Lennie’yi  ilk  defa  bulduğu kulübeye  gitmiştir.   Ancak içeri  girdiğinde  onu  bekleyen  George  kılığındaki  Lennie’dir,  kapı   birden kilitlenmiş  perdeler kapanmıştır. On beş dakika sonra George ensesinden vurularak ölmüştür.